yıllar önce, evimin safkan bir Golden Retriever vardı.

Bu, Pet Dog Rescue’ya dahil edilmeden önce ve bir blogun ne olduğunu anlamadan önce bir mutt almadan önceydi. Evcil köpek çevikliğine, bir evcil köpeğe hizmet vermeye veya bir pitbull’u teşvik etmeye bile inanmadım.

Ama hayatıma giren her evcil köpek gerçekten yeni bir bölüm açıyor gibi görünüyor ve Ace beni köpeklerle yepyeni bir dünyayla tanıştırdı.

Yine de, altın avcısı Brittni olmadan hayatım aynı olmazdı.

Bu blog çoğunlukla Mutt Ace ile ilişkili olsa da, diğer birçok köpek, ev üyelerinin köpekleri, koruyucu köpekler ve okuyucuların köpekleri de dahil olmak üzere makalelerim boyunca iç içe geçmiş.

Brittni, çok fazla besteleyemediğim bir evcil köpek.

Harika Bir Köpek

Eğer her evcil köpek hayatımda yeni bir aşamayı temsil ediyorsa, Brittni benim yüksek kurumum ve üniversite yıllarımdı. Yüksek kurumun birinci sınıfında ortaya çıktı ve üniversiteden sonra ilk görevime başladığımda ideal öldü. Tıpkı o yılların bir bulanıklıktan geçtiği gibi, Brittni’nin hayatı haksız yere kısa görünüyordu.

Birkaç gün içinde Brittni, sağlıklı, enerjik 7 yaşındaki bir çocuk olmaktan ölümcül hasta ve beklenmedik yaşlı bir köpeğe gitti.

Ötenazi ve köpekler, büyük olasılıkla zor bir konu olduğu için evcil köpek blogumda son derece kısa bir süre dokunduğum bir şey. Artı, sahip olduğum evcil köpek hala son derece genç, bu yüzden henüz sonuna inanmıyorum.

Veterinin Brittni’nin sağlık sorunu için en iyi varsayımı otoimmün bir hastalıktı (otoimmün hemolitik anemi). Genellikle kendi bağışıklık sistemi kırmızı kan hücrelerini yok ediyordu.

Diğer evcil köpek sahiplerine tek tavsiyem, köpeğinizi üretmek zorunda kalacağınız son kararlara inanmaktır. Duyguların yanı sıra şokun yanı sıra çok fazla oynamaya kadar beklemeyin.

Bir Köpeğin Kaygısı

Brittni, resmi itaat dersleri ile eğittiğim ilk evcil köpekti. Ona akıl hocası olmama rağmen, gerçekte beni köpekler, alışkanlıkları ve onlarla çalışmaktan aldığım heyecan hakkında eğitim alıyordu.

Geliştirdiğim gibi bağ, son derece güçlüydü ve Golden Retriever’ı olan herhangi bir kişi sadakatleri, bağlılıkları ve sevgileri hakkında her şeyi anlıyor.

Brittni bana meydan okudu ve köpeklere yeni bir şekilde inanmamı sağladı. Birçok “sorunu” bana sosyalleşmenin yanı sıra egzersizin değerini gösterdi. Brittni çok endişeli bir köpekti, yeni birini tatmin ettiğimizde tiz çığlıklara izin verdi, normal rutininden bir şey yaptığımızda yeni bir yere veya oldukça fazla bir yere baktı.

Brittni’nin belki de bir köpek kulübesine koyduğu tam yetişkin bir Husky’nin fotoğrafını, panik atak, bağırarak ve dışarı çıkmak için gıcırdatmaktan başka bu ağlama uygunlarını açıklamak için bir yöntem yoktur.

Fitness eğitmenimin Brittni’nin alışkanlıklarından bıktığını ve bana susturulmuş, azarlayıcı bir sesle belirtildiğini aklımda tutuyorum, “Bunun kabul edilemez olduğunu anlaması gerekiyor!” Tek inandığım: Eh, merhaba! Bu yüzden buradayım!

Brittni ile denediğim tavsiyelerin çoğu işe yaramadı: bir kutuda değişiklik dolu bir kutu sallamak (onu çok daha endişeli hale getirdi), tasma popları (aslında kendini yönetmeyebilir, modifikasyon ya da olmayabilir) ve ona olduğunu söyledi fakir (endişesine de eklendi).

Brittni ile en iyi şekilde çalışan şey sabır, uzun yürüyüşler, istenmeyen davranışı görmezden gelmek, onu barışçıl olduğu için övmek ve onu çok daha fazla ve çok daha fazla yere getirmek ve onu çok daha fazla insanla tanıtmaktı. köpekler.

Anksiyete ya da değil, Brittni ve ben de yürüyüşün yanı sıra seyahat ve yürüyüş yapmak zorunda. Her zaman Minneapolis’in batısındaki Luce Line yolu boyunca onunla uzun yürüyüşlerimi ve tam olarak benim tarafımda nasıl tükeneceğini, asla çok fazla girişimde bulunmayacağını aklımda tutacağım. Her mevsimde kilometrelerce yürüyebiliriz, kimseyi görmeden bir saate gidebiliriz.

Brittni ve Ace aynı zamanda olsaydı, eminim harika arkadaşlar olurdu. Brittni, şimdi Ace’de gördüğüm klasik, mutlu-şanslı geri alma karakterine sahipti. Onun gibi, Brittni’nin memnuniyetsiz bir dileği vardı, paketiyle birlikte olmak ve benimle uzaydan odaya uymak.

Geçmişimden müthiş ve muhteşem evcil köpeğim hakkında biraz paylaşmak istedim. Bugün nereye gittiğime yardımcı oldu. Sana teşekkürler, Brittni, “Bebeğim”, sen harika bir kızdın.

Lütfen bana şimdi gitti köpeklerin hikayelerini gösterin.

Brittni anısına

(1998-2005)