Dışarıda Ace ile işimin çoğunu yaptığımı düşünürsek, onunla birlikte onunla çalışmayı denemeye karar verdim. Genellikle daha önce denediğimiz aynı egzersizlerden bazılarını yaptık, sadece nerede olursak olalım aynı politikaları izlemesi beklendiğini bilmesini istiyorum.

Bir sonraki adım onunla evcil köpek parkında çok daha yoğun çalışmak. Henüz bunların çoğunu yapmadım. Top takıntısını tedavi etmek için evcil köpeğimle çalışma hakkında blog yazacak kadar utanç verici. Şimdi insanlar bizi beğenirken onunla çalışmam gerekiyor. Ha! Ancak evcil köpeğimin genellikle diğer köpeklerle sosyalleşmeyi öğrenmesini istiyorsam çok önemli bir adım olacak.

İç mekanda çalışırken, Ace için iyi bir zorluk, doğrudan onun önüne bir top yerleştirirken uzanmasıdır. Eğer üzerinde sabitlenirse, parmaklarımı çekip “Hey!” Diyorum. Sonra bunun yerine bana bakıyor ve ona iyi olduğunu söylüyorum. Bununla çok iyi gidiyor ve hatta önünde ideal bir top varken elimden yiyecekleri bile kabul ediyor. İki hafta önce bile, hiçbir şey bir toptan çok daha önemli değildi. Görünürde bir topla yemez veya içmezdi.

Ace hakkında gözlemlediğim bir başka şey de, çeviklik pratiğinde elime sabitlenmesi. Çeviklikte, evcil köpeğinize rehberlik etmek için elinizi kullanmak eğitimin önemli bir parçasıdır ve evcil köpeğinizin elinizi dikkatle izlemesi iyidir. Ancak, son birkaç ay içinde Ace, parkurdayken elime takıntılı olmaya başladı. Ağzını ağlıyor, bana havlıyor ve hemen hemen deliriyor (bir top tutarsam hareket ederdi). Hatta ellerimde küçük çürükler bırakıyor. Bunu henüz düzeltmek için hiçbir şey yapmadım çünkü ne yapacağımdan tam olarak emin değilim. Ama bundan bahsedeceğimi düşündüm çünkü o takıntılı davranışlarından biri gibi görünüyor. Başka bir bireyin bu sorunu var mı?